About

Een soort Atlantis is een verhaal over hoe de toekomst er zou kunnen uitzien over pakweg tweehonderd jaar. De bekende documentaire maker David Attenborough heeft ‘de mens’ ooit als ‘een pest voor de planeet’ omschreven. Het is ontegensprekelijk dat wij, met zeven miljard vertegenwoordigers, een belangrijke belasting vormen voor het milieu en dat onze ecologische voetafdruk nog nooit in de geschiedenis van de mensheid zo groot is geweest als nu. Vernietigen wij onze planeet of vinden we tijdig oplossingen die ervoor zorgen dat ook onze achterkleinkinderen nog zullen kunnen genieten van zuivere lucht en propere oceanen?

Ik vloog eens over een (klein stukje) China, samen met mijn Thaise collega ‘Tex’ Pongtep. We keken door het raampje naar de eindeloze rijstvelden en naar de stad die we net hadden verlaten, met zijn industrie en zijn uit de voegen barstende bevolking. “Ach,” zei Tex, “Het lijkt heel erg, maar eigenlijk doen we niet meer dan een beetje aan de oppervlakte krabben.” Wat hij bedoelde was dat wij de planeet niets konden maken dat ze niet kon herstellen eens wij weer weg waren. Ik ben er nog steeds niet helemaal achter of ik dit nu een hoopgevende of net ontzettend bedroevende gedachte vind.